Dit gedicht is gemaakt door Edwin, en voorgedragen op de talentenjacht van perpektief gehouden op 1 februari in theater de Veste Te Delft.
Edwin heeft toestemming gegeven om dit gedicht te gebruiken, ook omdat dit stukje tekst mensen die dit van nabij mee maken raakt. Mij raakt me dit stuk toen ik het hoorde ook.
Schizofrenie zo gek nog niet!
De ziekte ontpopt zich in de pubertijd, van rups tot naar een vlinder.
Nog niet wetend, dat deze zal zorgen voor erg veel hinder.
Het is in ieder geval een feit: “Een schizofreen is zeker geen gespleten persoonlijkheid.
Het is niet de schuld van de moeder, zoals nog niet zo lang geleden werd gedacht. Wel is het een ernstige aandoening, die zorgt voor veel:
“angst, vermoeidheid en onmacht.
De last van de ziekte die ik heb, voelt vaak als een blok aan het been.
Toch ben ik een gelukkige schizofreen.
Genieten van de kleine dingen in het leven, zoals een zonnige dag in maart. En een beperking is pas een beperking, als je het zelf zo ervaart.
Edwin